Przedwiośnie

Przyroda zafundowała nam w połowie lutego ciepłe, słoneczne dni, niczym jak na przedwiośniu. Z dnia na dzień pojawiły się zielone pąki na drzewach, a w moim kwietniku odkryłam listki tulipanów, szafirki i zaczątki jeszcze jakiś wiosennych kwiatów, które posadziłam jesienią, i zupełnie zapomniałam :) 

A w części warzywnej ogrodu pod zeszłorocznymi liśćmi, odkryłam rachityczny szczypiorek i kilka gałązek szpinaku niezjedzonego przez ślimaki. Cebule posadziłam za radą mojej Mamy jeszcze w połowie lata; szczypior miał być późną jesienią... no i jest wczesną wiosną! Idealnie na czas, kiedy zielenina w sklepach taka droga. W tym roku zamierzam oczywiście kontynuować moją uprawę eksperymentalną. Poczyniłam nawet ku temu pierwsze kroki :)

Mam nadzieję, że roślinki dotrwają do czasu wysadzenia do gruntu, bo kot najwyraźniej poczuł wiosnę i próbuje się wylegiwać na świeżej "trawce".

Ogród po zimie wymaga jednak dużo pracy i przygotowania przed finalnymi siewami czy sadzeniami. Miejsce jest zacienione, a najbliższe otoczenie to chaszczowisko, które "zawsze tam było". Niestety jest to jedyne miejsce "z ziemią", na którym można urządzić warzywnik. Większość terenu jest wybrukowana i pokryta niewielką warstwą ziemi i trawy. W przyszłości może uda się uprawiać warzywa w skrzyniach.

Każdy kwiatek na tym ugorze cieszy.

Cały teren dawnego folwarku, na którym mieszkamy, jest mocno zapuszczony. Staramy się w miarę możliwości porządkować teren, wycinać samosiejki, usuwać walące się szopki i składziki, do których nikt się nie przyznaje. Folwark jest współwłasnością, jednak pozostałym mieszkańcom niespecjalnie przeszkadza obecny stan, ale z sentymentem wspominają czasy, kiedy był tu porządek.

Pozdrawiam ciepłym przedwiośniem.