W marcu jak w garncu

Ach jak ten czas leci...! Wydaje się, że tak niedawno pisałam o naszych zimowych eskapadach, a tu blogowy zegar w postaci sympatycznej, wrocławskiej blogerki, pokazał, że upłynęły 2 miesiące od ostatniego wpisu. Dziękuję Ci Ismeno.... i przepraszam..:-) Bo blogowa społeczność to taka specyficzna rodzina, do której przynależność zobowiązuje. Nie można tak sobie zniknąć na 2 miesiące, bo inni mogą się niepokoić. I ja odczuwam niepokój, gdy ktoś zaprzyjaźniony on-linie nie publikuje przez dłuższy czas. A kiedy wreszcie pojawia się wpis, odczuwam ulgę i radość, że wszystko w porządku. 

Gdzie byliśmy jak nas nie było? Zdominowała nas pandemiczna codzienność, przeplatana krótkimi chwilami rozluźniania obostrzeń. Z radością poszliśmy do Muzeum Narodowego, kiedy otworzono je na krótko. Ależ to była uczta dla zmysłów!

Obrazy kobiecych postaci zrodziły pomysł na napisanie artykułu z okazji Dnia Kobiet. Zasiadałam do niego kilka razy, jednak coś innego okazywało się ważniejsze. No cóż.. może za rok napiszę? Zamierzałam wybrać się do muzeum ponownie, tym razem sama, by w spokoju zagłębić się w moim ulubionym dziale sztuki śląskiej, a tu okazało się, że muzea znowu zamknięte! 

Tymczasem nasze mieszkanie powoli zaczyna przypominać jeszcze nie muzeum, ale małą galerię sztuki. Moja domowa artystka zapełnia ściany swoimi dziełami. Tematyka i technika wykonania są odzwierciedleniem aktualnych zainteresowań autorki :-)

Wycieczkowo końcówka zimy wypadła dosyć słabo. Kręciliśmy się po najbliższych parkach i okolicy a wyjazdy poza miasto były przy okazji czegoś. I tak trafiłam do Wielkopolski, do niewielkiej miejscowości, której główną atrakcją jest XIX-wieczny klasycystyczny dworek.

Ciekawym miejscem niedaleko Wrocławia na spędzenie czasu na świeżym powietrzu, jest Park w Szczodrem. Miejscowość znana miłośnikom zabytków ze względu na legendarny zamek Sybilli o niesamowitej historii z dramatycznym zakończeniem. Obecnie w części dawnego parku stworzono fajne miejsce rekreacyjno-spacerowe, z mnóstwem ścieżek wokół stawów, z placami zabaw, z częścią wypoczynkową z leżakami i hamakami. Jest też strefa dla wędkarzy. Pewnie zajrzymy tam ponownie, gdy wiosna trochę bardziej się obudzi.

Wiosna w tym roku (tu chciałam napisać jakąś złotą myśl pogodową, ale telefon rozproszył moją uwagę) jest/będzie jak zwykle o tej samej porze. A czy będzie padać, czy śnieżyć, czy mrozić - nie ma znaczenie, bo Wiosnę, proszę Państwa, trzeba mieć w sercu (o! to jest ta złota myśl:)) Na parapecie też nie zaszkodzi.

Pozdrawiam serdecznie!