Dziś zaczyna się się astronomiczna Zima, pora roku wywołująca skrajne emocje. Jedni jej nie cierpią, inni uwielbiają. Wszyscy zgadzają się co do jednego - swoje prawdziwe, mroźne i śnieżne oblicze, Zima pokazuje niezwykle rzadko. Zwykle na dłużej gości w górach, niechętnie zstępując na wyżyny, a o nizinach zupełnie już nie pamięta.
Góry Sowie to stosunkowo niskie górki, najwyższy szczyt Wielka Sowa ma 1014 m n.p.m. Bywa, że można tam doświadczyć trochę zimowego klimatu. Nam udało się już kilka tygodni temu otrzeć się o Zimę w Sowich.
Czerwony szlak z Przełęczy Jugowskiej na Wielką Sowę to prosta trasa, idealna na kilkugodzinny wypad. Szczyt zdobywa się spacerowo. Latem trasa nie jest specjalnie widokowa, samą przyjemność sprawia marsz w zacienionym lesie. Zimą na tym samym szlaku pełno jest achów i ochów, bo mróz i wiatr wyczarowują magiczne obrazki.
Zapraszam Was zatem na spacerek :)
A Wielka Sowa powitała nas swoją charakterystyczną wieżą, spowitą gęstą mgłą.
Po krótkim popasie i konsumpcji własnego prowiantu oraz telekonferencji z Babcią (Babcia często podróżuje z nami on-line), ruszyłyśmy bez pośpiechu w drogę powrotną. Na szczycie wszystko funkcjonuje normalnie, wieża widokowa jest czynna, przekąski i ciepłe napoje można nabyć w barze z małą gastronomią a mięsożercy mogą upiec kiełbaski na ruszcie pod wiatą.
Kochani, za kilka dni Święta.
Niech w Waszych domach zagości radość, mądrość i zgoda.
Niech nie zabraknie miłości.
Miejcie wiarę, co góry przenosi
i nadzieję, która nie gaśnie.
Trwajcie w pokoju z sobą i resztą świata.
Zachowacie pogodę ducha w tych niełatwych czasach.
Jeszcze będzie pięknie.
Wesołych Świąt.
Bajka, uwielbiam zimę, tez na Sowie 😊 Wesołych Świąt 😊
OdpowiedzUsuńWitaj w Nowym, mam nadzieję że lepszym, Roku Marzenko
OdpowiedzUsuńGdzież jak nie w naszych dolnośląskich górach Pani Zima może być taka piękna
Zdrowia i uśmiechu przyjaciela niezasłoniętego maseczką
Niech dobre Anioły nadal Ci towarzyszą
Dziś trzy słowa zostawiam - Pamiętam, Jestem, Pozdrawiam...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam szumem wiatru za oknem Marzenko
UsuńTO bajkowa trasa. Zimowa sceneria cudowna.
OdpowiedzUsuńCudowny spacer, dziękuję. Staram się wrócić do Was, ale nie jest mi łatwo. Poza samotnością moja nerwica ponownie się odezwała ponownie i mam stany lękowe, które mi trudno opanować. Walczę z nią, ale nie jest to łatwe. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńPrzeca to jest dla mnie raj, tam jest tak bajkowo, że wiem, że zabraknie mi słów, by napisać, co czuję. Pokazujesz córce piękno świata, to, co w życiu najważniejsze. Cały czas podziwiam Waszą relację. No, a do tego robisz tak magiczne zdjęcia, że u mnie to były same zachwyty. Toż to bajka i jakie tam są ciekawe kształty drzew, jak na przykład na trzecim zdjęciu. No marzenie, też chce zobaczyć takie widoki. hehe Jak ja Was serdecznie pozdrawiam. Wiem jedno...z taką mamą, jak Ty można spodziewać się tylko jednego... Twa córka, tak jak i Ty rozda wiele dobra innym, już rozdaje, ale wiem, że rozda więcej niż myśli. Przytulam do serca. :))) <3
OdpowiedzUsuńPrzepiękny klimat i urocze zdjęcia, które oddają w pełni charakter :)
OdpowiedzUsuń